นิทานรัก Fundamentals Explained

ด้วยเพราะเป็นสัตว์เลี้ยงอยู่ในบ้านเดียวกันแมวจึงแวะไปเยี่ยมอาการของแม่ไก่...อ่านต่อ

นกดุเหว่าเห็นขนของห่านช่างงดงามสะดุดตาเหลือเกิน จึงคอยสังเกต...อ่านต่อ

"งั้นก็ต้องเป็นพี่น้องของเจ้าสักคนหนึ่งนั่นแหละ มาให้ข้ากินเป็นการลงโทษซะดี ๆ" หมาป่าเริ่มทนไม่ไหว ทำไมเจ้าลูกแกะตัวนี้ถึงได้ดื้อดึง เถียงคำไม่ตกฟากแบบนี้

นิทานอีสปเรื่อง : ชายคนหนึ่งกับมดแดง

พอผมตั้งเงื่อนไขให้ตัวเองแบบนั้น การคิดและแต่งนิทานความรักเรื่องนี้จึงยากมาก เพราะต้องคิดว่า ตัวละครแบบไหนที่จะเหมาะกับโจทย์ที่ตัวเองวางเอาไว้บังคับตัวเอง! (คนแต่งพิลึกไม่แพ้นิทานที่แต่ง)

"แต่ว่าท่านหมาป่า.." คราวนี้ หมาป่าไม่รอให้พูดจนจบประโยคอีกแล้ว ทันทีที่ลูกแกะเอ่ยปาก เจ้าหมาป่าอันธพาลก็กระโจนจับเหยื่อที่น่าสงสารกินเป็นอาหารทันที โดยที่ลูกแกะนั้น ไม่มีโอกาสได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง และไม่มีโอกาสกลับไปสู่อ้อมกอดของคุณแม่แกะอีกเลย..

หมาตัวผู้มีนิสัยชอบกัดคน เจ้าของจึงลงโทษโดยใช้วิธีเอากระพรวนห้อยคอมันไว้...อ่านต่อ

 "ยายเจ็บคอ ไอหนักมาก เสียงเลยเพี้ยนไปหน่อยจ้ะหลาน" หมาป่าตอบพร้อมแกล้งทำเป็นไอค่อกแค่ก นิทานรักของสองเรา ทำให้หนูน้อยหมวกแดงสังเกตเห็นเขี้ยวแหลมในปาก

นิทานจากดินแดนนิทาน ความปรารถนาของมังกรไฟ

ขณะที่ราชสีห์กำลังวจะกินวัวที่พึ่งตะปบคว่ำลงไปนอนสิ้นใจอยู่บนพื้นดิน...อ่านต่อ

"เจ้าจะไม่รับผิดเรื่องนี้ก็ได้ แต่ข้ารู้นะว่าเมื่อปีกลาย เจ้าได้พูดว่าร้ายข้าลับหลัง ทำให้ข้าเสียชื่อเสียง และสัตว์ตัวอื่นก็พาลจะเกลียดข้ากันไปหมด เจ้าต้องถูกลงโทษ !

"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจ้ะ แค่หนูไม่เป็นอะไรก็พอแล้ว แต่ต้องสัญญากับยายก่อนนะว่าจะไม่เชื่อฟังคนแปลกหน้า ไม่เล่นซนจนลืมเวลาแบบคราวนี้อีก" หนูน้อยหมวกแดงพยักหน้ารับคำ พอคุณยายเห็นดังนั้นก็ยิ้มรับ แล้วเลี้ยงอาหารมื้ออร่อยให้นายพรานแทนคำขอบคุณ ก่อนทั้งสองจะพาหนูน้อยหมวกแดงกลับสู่อ้อมกอดของคุณแม่ที่บ้านโดยสวัสดิภาพ

คันธนูกับลูกธนูเป็นสิ่งที่ต้องควบคู่กันไป มีความสำคัญเท่าๆ กัน...อ่านต่อ

นกกระทาเกาะอยู่บนต้นไม้สูงตระหง่านต้นหนึ่ง สุนัขจิ้งจอกเดินผ่านมาพอดี...อ่านต่อ